Religia i Holendrzy

Reakcje na artykuł Holenderscy filozofowie i Religia i państwo wskazują, że w potocznej opinii Holandia jest krajem kalwińskim. Gdyby spojrzeć na wartości wyznawane przez mieszkańców terenów na północ od wielkich rzek, jest to zrozumiałe. Jednakże wspólne wartości nie oznaczają wcale, że stoją za nimi te same przyczyny! Trudne jest przecież opuszczenie wspólnoty, gdy ktoś został w niej ochrzczony jako dziecko. Co więcej, słabym wskaźnikiem jest głosowanie na kościelne partie polityczne. Osoba niewierząca może przecież głosować na partię religijną, jeśli podziela jej cele polityczne. I na odwrót.

“Rycerze” powracający z krucjat snuli opowieści o nieludzkich okrucieństwach. To skłoniło Holendrów do zastanowienia się nad prawdziwym znaczeniem wiary. Późniejsze informacje o działaniach (niektórych) w krajach bałtyckich również wzmocniły to zainteresowanie.

W wyniku średniowiecznych zasad dziedziczenia Niderlandy otrzymały rzymskokatolickich cesarzy niemieckich i hiszpańskich, co ostatecznie doprowadziło do 80-letniej wojny o wolność. Konsekwencją było uświadomienie sobie, że każdy powinien umieć myśleć i wierzyć w to, co chce, ale nie narzucać swej wiary komuś innemu.

Hendrick van Steenwyck (1580-1649) “Wnętrze kościoła

W końcu humanistyczna idea rozdziału Kościoła i państwa zyskała wielu zwolenników, ku niezadowoleniu niektórych ruchów kościelnych. Zrodziło to pytanie, czym właściwie jest humanizm (agnostycy i ateiści). Odpowiedź jest prosta, a jej istotę stanowi kwestia, czy istnieje Bóg? To proste pytanie jest w rzeczywistości bardzo czarno-białe, a możliwe są trzy odpowiedzi, mianowicie:

Tak: odpowiadają teiściNie wiem: odpowiadają agnostycyNie: odpowiadają ateiści.

Teiści którzy wierzą w bezwarunkową wszechmoc swego Boga, podczas gdy ateiści taką bezwarunkową wszechmoc wykluczają. W podsumowaniu:

Teiści:
W Holandii istnieje ponad sto wspólnot religijnych, w zależności od klasyfikacji. Wszystkie te wspolnoty mają, oprócz ogólnych poglądów, własne (czasem nakładające się) wartości. Więc w większości wspólnot do bycia pełnoprawnym członkiem konieczne jest zbadanie głoszonych przez nie treści (szkoła niedzielna, katechizm, studium biblijne itd.).

Agnostycy:
Agnostycy są przekonani, że wiedza o Bogu jest nam, śmiertelnikom, niedostępna. Wszakże jeśli istnieje wszechmocna boska moc, która chciałaby, aby ten człowiek przestrzegał jej zasad, wtedy wszystkie stworzenia miałyby ją  “wrodzoną”. Tak jak każde niemowlę wie, jak oddychać i jak powinno spożywać mleko matki. Ponieważ pojęcie Boga nie jest tak dane, istnieją dwie możliwości: albo nie ma Boga, albo nie chce on, aby był brany pod uwagę. W obydwu przypadkach każda osoba musi znaleźć swoją własną drogę.

Ateiści:
Ateiści zaprzeczają istnieniu Boga (ów). Gdyby istniał boski stwórca, to wszelkiego rodzaju okropne wydarzenia w stworzonym przez niego świecie (dzieło jego rąk) by się nie wydarzyły. Zaprzecza to istnieniu boskiej mocy i religia musi być postrzegana jako ludzkie zło, a zatem odrzucona.

W celu zachowania jasności tych podziałów klasyfikacje są uproszczone i ukazane w czerni i bieli. Są oczywiście agnostycy, którzy nie negują istnienia Boga, podczas gdy inni to robią.

 Han Tiggelaar

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.