W Holandii zawsze istniały ścisłe związki między wojskiem i muzyką, a rola armii w krzewieniu muzyki była ogromna.

Służba wojskowa w Holandii obejmuje obecnie trzy okresy (lub cztery). W pierwszym, trzymiesięcznym rekruckim, ćwiczy się podstawowe umiejętności, po których dla osiągnięcia specjalizacji lub wyższego stopnia rekrut odbywa dodatkowe 3 miesiące szkolenia. Następnie na kolejne trzy miesiące przechodzi do wojska w stanie czuwania, po których odbywa roczną czynną służbę wojskową. Tak więc rekruci, którzy zostają zwykłymi żołnierzami, spędzają w armii tylko 18 miesięcy, podczas gdy wyżej kwalifikowani idą do cywila po 21 miesiącach (w ostatnich trzech miesiącach jako „starzy” żołnierze).

Czerwone berety / fot. Westerterp, Wikipedia

Oznacza to, że zasadniczo wszyscy holenderscy chłopcy będą się w ciągu tego roku nudzić na śmierć. Aby temu zapobiec, angażuje się ich w sport, otrzymują także wykształcenie w dziedzinach duchowych (katolicyzm, protestantyzm i humanizm), mogą się także realizować w różnych dziedzinach związanych z ich hobby. Wielu żołnierzy otrzymuje darmowe kształcenie. W większych barakach często budują swoje własne studia radiowe. Wiele legalnych i nielegalnych lokalnych rozgłośni radiowych wykorzystało ich wiedzę, kiedy już przeszli do cywila [przykładem niżej podpisany,  Han Tiggelaar, założyciel Radia Vrolek w Lekkerkerk – rg].

Żołnierze byli także szkoleni na instruktorów sportu i programów muzycznych. Poprzez tę naukę muzyki wiele jednostek wojskowych posiadało własne zespoły muzyczne, złożone z żołnierzy odbywających podstawową służbę wojskową. Po przejściu do cywila są bardzo mile widziani w klubach muzycznych swoich miast. Tak więc holenderska armia ma wielkie zasługi w krzewieniu muzyki.

Taptoe w Poperinge / fot. Piereeboemboem, Wikipedia

Z powodu zmiany sytuacji w Europie po upadku muru berlińskiego służba wojskowa w Holandii nie cieszy się już wielką popularnością. Od 22 sierpnia 1996 r. nie ma już powszechnego poboru. Prawo zmieniło się 1 maja 1997 r. i pozwala odbyć służbę wojskową także kobietom, ale oznacza to, że żaden Holender nie może być zmuszony do służby wojskowej. Faktycznie nie ma potrzeby utrzymywania dużej armii. Z powodu tych redukcji utrzymało się tylko kilka profesjonalnych zespołów muzycznych.

Wiele uwagi historii holenderskiej muzyki wojskowej poświęcił B. van den Biggelaar. Poniższe linki prowadzą do różnych przykładów takich utworów.

Przykłady współczesnej muzyki wojskowej

Marsz Królewskiej Marynarki Wojennej,       Marsz Królewskiej Marines,
Marsz Królewskiej Armii,                               Marsz Królewskich Sił Powietrznych,
March for the Veterans,                                March of Sadness.

Marsz Królewskiej Policji Wojskowej,           Marsz Królewskich Oddziałów Medycznych,
March for Europe,                                         March for the Eurovision,
March for the four days of exercise,             March for the K.L.M.

Uwaga:

* Marines nie są marynarzami, ale siłami specjalnymi, szkolonymi do udziału w akcjach na całym świecie, w powietrzu, górach, na lądzie i na morzu. Defilada z okazji 350 urodzin marines w ich mieście rodzinnym Rotterdamie.

Przykłady marszów historycznych

Młody książę Fryzji,                               Stany Holandii
Marsz lorda van der Duyna,                  Marsz lorda van Lindeboom,
Marsz hrabiego van Rechterena,          Marsz lorda Boudaana.

Przykłady taptoe / tattoo

Współczesne taptoe (hol.) / tattoo (ang.) oznacza pokaz musztry paradnej orkiestr wojskowych. Jak wyjaśnia internetowy Inter (Magazyn Wydziału Studiów Międzynarodowych i Politologicznych Uniwersytetu Łódzkiego) genezy taptoe należy szukać w siedemnastowiecznych Niderlandach: Słowo to pochodzi od zwrotu „doe den taptoe”, oznaczającego tyle, co „zakręcić kurki”. Był to sygnał grany na bębnie lub trąbce przed karczmami każdego wieczoru o 21:30, oznaczający koniec sprzedaży piwa i nawołujący żołnierzy do powrotu do swoich kwater. W XVIII wieku przerodził się on w oficjalny sygnał na ogłoszenie końca żołnierskiego dnia. Z czasem określenie to zaczęto używać w stosunku do  koncertów i parad wojskowych. – rg

Według autora tekstu:

Wielu Holendrów sądzi, że to ich republika wymyśliła tattoo, po niderlandzku zwanym taptoe. “Tap” oznacza “kurek” (od beczki z piwem), a “toe” – zamknięty. W czasie ostatniego patrolu w miastach na wsi, o godz. 21.00, wojsko grało sygnał “taptoe”. Po zamknięciu bram, o godz. 23.00, pieczę obejmowała nocna straż, która patrolowała ulice aż do rana. Tak więc “taptoe” zaczyna się o 21.00 sygnałem “cisza nocna” i kończy o 23.00. W  późniejszym okresie ten sygnał na polu bitwy oznaczał “zaprzestać strzelania”.

Taptoe Delfty 1954 (pierwsze po II wojnie światowej),   Taptoe Delfty 1960,
Taptoe Breda 1987,                                                        Taptoe Breda 1990,
Taptoe Rotterdam 2009,                                                 Taptoe Norway 2010,
Taptoe Moskwa 2013.

Han Tiggelaar

Opublikowano: 15.09.2016